Η τραγική ιστορία του νομοταγούς και φιλήσυχου εμπόρου αλόγων Μίχαελ Κόλχαας που, επειδή τον αδίκησαν, γίνεται αντάρτης και καταλήγει κάτω από το τσεκούρι του δημίου, είναι το πιο φημισμένο πεζογράφημα του Χάινριχ φον Κλάιστ και ένα από τα κορυφαία δείγματα του λογοτεχνικού είδους της νουβέλας. Στο φόντο της κοινωνίας των γερμανικών πριγκιπάτων της εποχής της Αναγέννησης και της Μεταρρύθμισης, η νουβέλα του Κλάιστ περιγράφει την προσωπική εκστρατεία του ήρωα εναντίον του κράτους της Σαξονίας και του ηγεμόνα του. Ο Κόλχαας αναζητά με πείσμα και με τα όπλα το δίκιο που του στέρησαν, και όταν δεν του μένει πια τίποτ` άλλο, απαιτεί εκδίκηση: `Μπορείς να με ανεβάσεις στο ικρίωμα, μα εγώ μπορώ να σε πονέσω, και το θέλω!` λέει στον πριγκιπικό του αντίπαλο, λίγο πριν αποκεφαλιστεί.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]