Εμείς, δηλαδή εγώ και ο Άρης, μένουμε σε ένα χωριό και περνάμε ωραία (έχουμε και διακοπές). Μια μέρα αποφασίσαμε να πάμε στο σπίτι της κυρίας Νίκης και, επειδή εκείνη έλειπε, πήραμε για λίγο τα σοκολατάκια, που τα είχε καλά κρυμμένα, ψηλά, στο ντουλάπι της κουζίνας. Και να μας ρωτούσε κανείς αν τα πήραμε, δεν θα λέγαμε ψέματα. Θα λέγαμε την αλήθεια. Για την ακρίβεια, μισή αλήθεια εγώ και μισή αλήθεια ο Άρης. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]