Οι Τσιγγάνοι της Ελλάδας -το ίδιο και οι απανταχού της γη χαρακτηριζόμενοι ως Τσιγγάνοι- είναι ένα πολυφυλετικό, πολυγλωσσικό και με διαφορετικές μακρινές καταγωγές πληθυσμιακό «κομμάτι», που το χαρακτηρίζει -κυρίως- ο νομαδικός βίος και η αγάπη του προς τρεις τέχνες (μουσική, μεταλλοτεχνία και μαγεία), καθώς και η «άρνησή» του να ενταχθεί στα πρότυπα του δυτικού τρόπου ζωής. Από τσιγγάνικους πληθυσμούς της ελληνικής πατρίδας και από τσιγγάνικα γένη με παρόμοια περίπου γλωσσικά-διαλεκτικά συστήματα, επί σειρά ετών, και όχι συστηματικά και ούτε με κάποιους κώδικες της επιστήμης της Γλωσσολογίας, ο συγγραφέας συνέλεξε γλωσσικό υλικό των Ρομά. Αυτό ακριβώς το υλικό περιέχεται στον παρόντα τόμο υπό μορφή ΛΕΞΙΚΟΥ (Τσιγγανο-Ελληνικού και Ελληνο-Τσιγγανικού).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]