ΛΙΖΑ. Εντάξει: εξέφρασα τη γνώμη μου περνώντας την για δική σου. Τόσο σοβαρό είν` αυτό;
ΖΙΛ. Όχι. Τι είναι σοβαρό, όμως;
ΛΙΖΑ (για να δικαιολογηθεί). Το βιβλίο δεν είχε καμία επιτυχία.
ΖΙΛ. Κι άλλα βιβλία μου δεν είχαν επιτυχία.
ΛΙΖΑ. Τα Μικρά συζυγικά εγκλήματα είχαν ακόμα λιγότερη. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο λίγο και το καθόλου.

Καταλήγουν, άραγε, τα ζευγάρια να θυμίζουν συνευρέσεις δολοφόνων;
Βλέποντας μια γυναίκα κι έναν άντρα, αναρωτιόμαστε ποτέ ποιος θα σκοτώσει πρώτος τον άλλο;
Η Λίζα και ο Ζιλ ζουν μαζί από πολύ παλιά. Συνεπεία μιας πτώσης, ο Ζιλ παθαίνει αμνησία. Πρέπει να τα ξαναμάθει όλα απ` την αρχή, να ανακαλύψει εκ νέου την προσωπικότητα και το παρελθόν του. Ανήσυχος, ακούει τη Λίζα να σκιαγραφεί το φανταστικό πορτρέτο του ίδιου του του εαυτού, της συντροφικότητάς τους, του έρωτά τους που έχει επιβιώσει...
Κι αν κάποιος απ` τους δυο λέει ψέματα; Και αν αυτά τα τρυφερά λόγια αγάπης προοιωνίζονται μια λυσσαλέα σύγκρουση;
Μια μαύρη κωμωδία γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές, όπου οι χαριεντισμοί μεταλλάσσονται σε πόλεμο ολοκληρωτικής εξόντωσης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]