Ένας `αυτόπτης μάρτυρας` των γεγονότων, που συγκλόνισαν την Ελλάδα την επταετία 1960-1967, καταγράφει, μέρα με τη μέρα, τις πολιτικές εξελίξεις και τα πολυσήμαντα καλλιτεχνικά δρώμενα της εποχής. Οι μεγάλες, ανοιχτές συναυλίες - διαδηλώσεις και το πάντρεμα της λαϊκής μουσικής με τη σύγχρονη ποίηση -συμβαδίζουν, μέσα στις σελίδες του βιβλίου, με τους αγώνες για την ομαλοποίηση της ελληνικής πολιτικής ζωής στη σκιά των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου. Η δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη, η ίδρυση της ομώνυμης πολιτικής νεολαίας, η σύγκρουση με το Παλάτι και η πορεία προς το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 βρίσκονται σε πρώτο πλάνο στο ιδιότυπο αυτό χρονικό, που δεν αποτελεί προϊόν αναμνήσεων, αλλά απόσταγμα των ίδιων των γεγονότων. Η αυτοβιογραφία μιας ανήσυχης γενιάς ξεπροβάλλει μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου που έχει ως επίκεντρο το πρόσωπο και το έργο του συνθέτη που σφράγισε με την πληθωρική του παρουσία την πολιτιστική ζωή στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του `60. Ένα νεανικό χειρόγραφο του 1968, αφημένο στην άκρη από το συγγραφέα για λόγους που εξηγούνται στον πρόλογο του βιβλίου, ανασύρεται και εκδίδεται μετά από τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]