Οι πιστωτές του Στάθη Χασιρτζόγλου εμφανίστηκαν στο Ιεροδικείο της Ξάνθης το 1896 διεκδικώντας την εξόφλησή τους. Η επιχείρηση του υφασματέμπορου είχε πια κλείσει, αφού δεν υπήρχε διάδοχος, και η περιουσία εκποιήθηκε υπό την επιτροπεία του Refik Εfendi, για να καλυφθούν τα χρέη. Θα ήταν άλλη μια τυπική υπόθεση με την οποίαν ασχολήθηκε το ιεροδικείο και που, μετά την αναστάτωση που προκάλεσε, πέρασε στη λήθη του χρόνου. Φαίνεται όμως πως η παράξενη βουλή της ιστορίας δεν είχε αποφασίσει ότι η μνήμη του Στάθη Χασιρτζόγλου έπρεπε να ξεχαστεί και να τελειώσει εκεί που σώθηκε ο χρόνος του βίου του, στις 5 Σεββάλ 1313 της Εγείρας των Μουσουλμάνων ή στις 20 Μαρτίου του σωτηρίου 1896 των Ρωμηών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]