Κι αν, υποθετικά, μια μέρα όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα στην πολιτική, την οικονομία, την ασφάλεια, το περιβάλλον και την κοινωνική μας συνοχή μέσα στην `παγκοσμιοποιημένη` διεθνή σκηνή άρχιζαν να ανατρέπονται με αφορμή ένα τυχαίο τραγικό γεγονός; Πόσο δύσκολο είναι άραγε ο συνδυασμός κάποιας έντονης αναταραχής οπουδήποτε στην Ευρώπη, με την ταυτόχρονη διασπορά συνταρακτικών εικόνων και τρομακτικών ειδήσεων από τα μέσα ενημέρωσης να αποτελέσει αύριο κιόλας την απαρχή ενός ντόμινο πανικού; Αν, λοιπόν, υποθέσουμε πως το απευκταίο κάποτε συνέβαινε, ποιοι `υπεύθυνοι` παράγοντες και ποιες `αυτόματες` διαδικασίες θα απέτρεπαν την άμεση διάχυση της αναταραχής και θα έβαζαν αποφασιστικά φραγμό στο παράλογο ολοκαύτωμα; Ποιοι αρχηγοί κρατών, ποιοι οργανισμοί θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο καταλυτικό και να δώσουν στον κόσμο αισιοδοξία και πίστη για το μέλλον;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]