[...] Όταν πρωτοεπισκέφθηκα το Πήλιο, λίγα χρόνια μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του `55, δεν ένιωσα καμιά ιδιαίτερη συγκίνηση. Αντίθετα, μάλιστα, θα έλεγα ότι η σύγκριση που αναπόφευκτα έκανα με τα αντίστοιχα μικρά χωριά της κεντρικής Ευρώπης με απομάκρυνε ακόμα περισσότερο. Δεν ένιωθα να με συνδέει τίποτα με τις Μηλιές αν και ήξερα ότι η καταγωγή μας ήταν από κει.
Πέρασαν αρκετά χρόνια πριν ξαναγυρίσω στο Πήλιο. Γύρισα όταν θελήσαμε να αναστηλώσουμε ένα τμήμα του παλιού οικογενειακού σπιτιού, στο οποίο είχε γεννηθεί και ζήσει ο λόγιος Δανιήλ Φιλιππίδης. Αποκτώντας ένα μόνιμο πια στέκι στο χωριό, αισθάνθηκα την ανάγκη να γνωρίσω από λίγο πιο κοντά την ιστορία του τόπου αυτού. Από τότε έχουν περάσει δέκα χρόνια και κάθε φορά που παγαίνω στις Μηλιές -και πηγαίνω συχνά- όλο και κάτι καινούριο μαθαίνω όλο και περισσότερο δένομαι με το χωριό. Όσα έμαθα θέλησα να τα μεταδώσω και στους άλλους, κι έτσι δημιούργησα το μικρό τοπικό μουσείο. Κι έτσι γράφτηκε και το βιβλίο αυτό. [...]

(από τον πρόλογο, Ελένη - Φαίη Σταμάτη)