Η σάρκα αυτού του βιβλίου: Ο καταπιεσμένος σύζυγος της Μαίρης. Ο Σταύρος με το βυσσινί αμάξι κι η Μαριάνθη που θα του δώσει να καταλάβει. Η ονειροπαρμένη ερωτευμένη που αγαπά τα εξωτικά πτηνά. Ο Ανέστης που τον καλύπτει η λάβα και ο κύριος Θεοδόσης τρομοκράτης ξαφνικά. Η Μυρτώ μπροστά από το νιπτήρα μόνη κι ο Λευτέρης που κοιτά. . . Κυκλωμένοι από το χάος. Τώρα δεν έχουν άλλη λύση. Είδαν τη μούχλα πάνω τους και θα την ξετινάξουν. Ή θύτες ή άγιοι, θα φάνε ή θα φαγωθούν. Ο σκελετός του: Άντρες, γυναίκες, μητέρες, παιδιά, που προχωρούν απόκρημνοι από το σκότος της ασφυξίας προς τη λάμψη μιας ελευθερίας, εν αγνοία τους και ανεπιστρεπτί, μαζί και μόνοι. Για λίγο ξαποσταίνουν μες στη φαντασμαγορία του ονείρου. Ας το πούμε διάλειμμα αναψυχής. Ύστερα παίρνουν πάλι φόρα και ετοιμάζονται για αναγκαστική απογείωση. Το μεδούλι: Δεκατέσσερις παράδοξες ιστορίες κανιβαλικής τρυφερότητας για `καθημερινούς` ανθρώπους που συναντούν-στη στροφή του δρόμου-το θαύμα που τους αναλογεί.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]