Σε σταθερές, γερές βάσεις μας ανεβάζει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος, με το πόνημά του για τα Ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Για να δούμε πιο ψηλά. Εκεί όπου ζει και κυκλοφορεί το μήνυμά τους, στα Ερτζιανά. Το μήνυμα εκείνο που πίσω του σύρει ένα σύστημα συμβόλων, σηματοδοτήσεων και αξιών, τα οποία συνθέτουν τον πολιτισμό ενός λαού. Στο ίδιο ύψος πετά και ο ανθρώπινος νους. Και όχι κατ’ αποκλειστικότητα, όταν ονειρεύεται. Στις μέρες μας και όταν επικοινωνεί. Γιατί ο ίδιος μπορεί ταυτόχρονα να είναι δημιουργός, δέκτης αλλά και πομπός ενός μηνύματος. Αλλά πομπός, δέκτης και μήνυμα είναι μέρη αυτού του κυκλώματος, που, στην προκειμένη περίπτωση, είναι η ανθρώπινη πρόσληψη. Κάτω από το πρίσμα αυτό εξετάζονται από το συγγραφέα οι κοινωνικές επιρροές της ελληνικής τηλεόρασης. Η σχέση δηλαδή θεατή-θεωμένου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]