Εννέα συγγραφείς κλήθηκαν ν’ αποτυπώσουν με το δικό τους βλέμμα την ελληνική πραγματικότητα. Αυτή που θεωρούν αθέατη ή θαμπή για τους αμύητους. Εννέα φωτογράφοι καταθέτουν την προσωπική τους άποψη για την εικόνα της ελληνικής εμπειρίας με εκστατικό, ειρωνικό, σκληρό και κάποτε ρομαντικό τόνο. Η αρχική ιδέα του βιβλίου προήλθε από το χάσμα που πάντοτε ανοίγεται ανάμεσα στην ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και στον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και η άποψη των Ελλήνων συγγραφέων για το είδωλο που νομίζουν ότι η Ελλάδα παρουσιάζει προς τα έξω. Το αποτέλεσμα δείχνει μέσα από τις ελικοειδείς διαδρομές της γραφής και του φακού, πέρα από τις συγγραφικές και εικαστικές εμμονές, πόσο η Ελλάδα απογοητεύει εκείνους που θα ήθελαν να την αγαπούν τρελά.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]