(. . .) Στην ιστορία μας η Μαργαρίτα είναι πρωταγωνίστρια της σύγχρονης πραγματικότητας που θέλει τη γυναίκα σύζυγο, μάνα, δούλα, κυρά, εργαζόμενη, υστερική, τρελαμένη, υπερβολική, ζηλιάρα, μίζερη, αχάριστη (. . .) κι αυτή αντί να κάνει το σταυρό της και να λέει `ευχαριστώ`, που βρήκε και παντρεύτηκε τον κύριο. . . Τέλειο, που της έκανε και δυο παιδιά, παρακαλώ, αυτή η. . . ΜΑΜΑ 2 τι κάνει; Ε; Τι λέτε ότι κάνει; Βγάζει γλώσσα και γκρινιάζει γιατί τα παιδιά της την τρελαίνουν, ενώ ταυτόχρονα θέλει να εκδικηθεί τον άντρα της και μπαμπά των παιδιών της, γιατί, εκτός του ότι στην πρώτη ευκαιρία την κάνει. . . ολίγον τάρανδο, είναι πάντα, μα πάντα, μα πάντα σας λέμε. . . στον κόσμο του! (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]