Η ζωή ξεκινά με όμορφες στιγμές, με αθώες σκέψεις, με όνειρα που μας γεμίζουν αγάπη και χαρά. Η ανεμελιά της παιδικής ηλικίας διώχνει μακριά κάθε στενάχωρη σκέψη. Ο καιρός όμως περνάει γρήγορα, πολύ γρήγορα, και, πριν το καταλάβουμε, χάνεται μαζί και η αθωότητα και ο ενθουσιασμός μας. Οι ωραίες στιγμές, όμοια με πουλιά, αποδημούν σε ένα πιο ασφαλές μέρος.
Και μεταβαίνουμε σε έναν άλλον κόσμο, πιο σκληρό, με λιγότερο συναίσθημα, και περισσότερη καχυποψία και ανασφάλεια. Αναπτύσσουμε άμυνες, κλεινόμαστε στον εαυτό μας και καταλήγουμε να νιώθουμε μόνοι μέσα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον, γεμάτοι φόβο και απόγνωση.
Ας προσπαθήσουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί σε κάθε μας κίνηση και πράξη, αλλά και σε κάθε λέξη που λέμε. Η αποφυγή των ίδιων λαθών οφείλει να είναι πρωταρχικός κανόνας της ζωής, ώστε να μην πέφτουμε ξανά και ξανά στις ίδιες παγίδες. Αν επαναλαμβάνουμε συνειδητά ένα λάθος, τότε προκαλούμε την τύχη μας.
Ο άνθρωπος είναι ικανός για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Για το λόγο αυτόν, πρωταρχικό ρόλο στη σφυρηλάτηση μιας υγιούς προσωπικότητας διαδραματίζει η σωστή διαπαιδαγώγηση. Για να ολοκληρωθείς ως άνθρωπος και να επιτύχεις στη ζωή σου, πρέπει να έχεις τις σωστές βάσεις, αυτές που θα σε οδηγήσουν με συνέπεια και ειλικρίνεια στο στόχο σου, προσπερνώντας κάθε εμπόδιο. Τα χρόνια κυλάνε και φεύγουν, γι` αυτό προσπαθώ κάθε μέρα να ζω την κάθε στιγμή, όσο πιο έντονα και δημιουργικά μπορώ... Κάνω τα πράγματα αυτά που μου αρέσουν και με γεμίζουν θετική ενέργεια. Όλα τα υπόλοιπα, δεν με αφορούν και δεν τα σκέφτομαι.
Η ζωή είναι καράβι, μπες και ταξίδεψε.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]