Η άκαμπτη και μηχανιστική αντίληψη της γραφειοκρατίας, δέχεται την πάλη μόνο σαν αποτέλεσμα της οργάνωσης που έχει ήδη φθάσει σε ένα ορισμένο βαθμό δύναμής της. Η ζωντανή διαλεκτική εξέλιξη αντίθετα, βλέπει την οργάνωση να γεννιέται σαν προϊόν της πάλης. Είδαμε ήδη ένα θαυμάσιο παράδειγμα αυτού του φαινομένου στη Ρωσία, όπου ένα προλεταριάτο σχεδόν ανοργάνωτο άρχισε να δημιουργεί με ενάμιση χρόνο θυελλωδών επαναστατικών αγώνων ένα τεράστιο δίκτυο οργανώσεων.
Η υπερεκτίμηση αλλά και η εσφαλμένη εκτίμηση του ρόλου της οργάνωσης στην ταξική πάλη του προλεταριάτου συνήθως συμπληρώνεται γενικά από μια υποεκτίμηση της μάζας των μη οργανωμένων προλεταρίων και της πολιτικής τους ωριμότητας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]