Μούσα, ερωμένη, μαθήτρια αλλά και αξιόλογη συγγραφέας η Λου Αντρέας-Σαλομέ συμμετείχε με πάθος σε όλα τα καλλιτεχνικά και πνευματικά κινήματα της εποχής της. Συνδέθηκε με τρεις σημαντικές προσωπικότητες του γερμανικού πνεύματος: τον Φρίντριχ Νίτσε, τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε και τον Σίγκμουντ Φρόιντ. Έμεινε στην ιστορία ως ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Νίτσε, καθώς αρνήθηκε την πρόταση γάμου που της έκανε. Ο Νίτσε, ο Ρίλκε και ο Φρόιντ είχαν γοητευτεί από το αναλυτικό και κοφτερό πνεύμα της, από την ικανότητά της να κατανοεί τις ιδέες τους και να τις αναπτύσσει αυτόνομα σε δικά της έργα. Κάποιοι τη χαρακτήρισαν μοιραία γυναίκα, ή γυναίκα που κάνει συλλογή αντρών σαν να ήταν τρόπαια. Άλλοι τη λάτρεψαν ως την ιδανική, την αυτάρκη γυναίκα που μπορεί να βρει την ευτυχία ακόμα και μέσα από τις οδυνηρές εμπειρίες. Ωστόσο, όλοι οι μύθοι που δημιουργήθηκαν γύρω από το πρόσωπό της βασίστηκαν στο ότι η Λου Αντρέας-Σαλομέ έσπασε τα όρια του δομημένου, σύμφωνα με τα αντρικά πρότυπα, κόσμου της λογικής, καθώς και του ρόλου που ο κόσμος αυτός επιφύλασσε για τη γυναίκα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]