Τα κείμενα που παρουσιάζονται εδώ σηματοδοτούν έναν κύκλο ζωής. Η γραφή τους καταθέτει την προσωπική μου εμπειρία και κατανόηση μιας προσπάθειας που ξεκίνησε από τον S. Freud πριν από εκατό χρόνια. Ελπίζω να έχουν αποδέκτες ψυχαναλυτάς που νοιάζονται για την συνέχιση αλλά και για την επερώτηση της προσφοράς της ψυχαναλυτικής σκέψεως στον σύγχρονο κόσμο.
Η ψυχαναλυτική προσέγγισις της ανθρώπινης ψυχικής ζωής δεν επέτρεψε μόνον το ξετύλιγμα πρωτόγνωρων νημάτων της υφής της, αλλά προσέφερε και την δυνατότητα μιας διαδρομής που αντιμετωπίζει το άγχος του αγνώστου και τις συχνά τραυματικές συναντήσεις με ό,τι μας είναι ξένο: ξένο μέσα μας, ξένο και σε όσα μας περιβάλλουν. Έδειξε ότι το πιο ξένο είναι τελικά και το πιο οικείο που φωλιάζει στα σπλάχνα του ανθρώπου, μακρυά από την συνείδησή του. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]