Κρατώ πάντα στα βάθη της καρδιάς μου τα πολλά πρόσωπα της Ελλάδας, τα οποία διαπερνούσαν την ύπαρξή μου από τα παιδικά μου κιόλας χρόνια. Αρχικά μέσω των πρώτων βιβλίων, με τα οποία ανακάλυψα την ιστορία αυτής της χώρας, και στη συνέχεια μέσω των εξόριστων Ελλήνων φίλων, που μου μιλούσαν με τόση αγάπη για την πατρίδα τους και τέλος με τα ίδια μου τα μάτια, στη διάρκεια διακοπών γεμάτων θαυμασμό και μαγεία. Και νιώθω μιαν ατέλειωτη ευγνωμοσύνη για την χώρα αυτή που μου αποκάλυψε το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου. Εξάλλου το πρώτο μου μυθιστόρημα (Je m` appelle toi) που κυκλοφόρησε το 1990 είναι ένας ύμνος στον έρωτα και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου εκτυλίσσεται στην Ελλάδα. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]