Η performance είναι μια δράση αποτύπωσης στη μνήμη, σ` αυτήν την άμεσα συνδεδεμένη με τον χρόνο λειτουργία, όχι στη μνήμη που μετριέται με RAM αλλά σε εκείνη που καταγράφει επεισόδια και διαδικασίες, σε εκείνη που δίνει στον άνθρωπο ιδιότητες μιας παράξενης μηχανής, που αναπόφευκτα αμβλύνεται και συχνά εξατμίζεται. Όπως συμβαίνει με τον πόνο και τον έρωτα, αγαθά που φυλάσσονται μαζί με άλλα σε μια αποθήκη περιορισμένης χωρητικότητας. Πολλές φορές οι επιλογές "ξεκαθαρίσματος" της αποθήκης είναι οδυνηρά δύσκολες.
Η Λήδα Παπακωνσταντίνου, τιμώμενη καλλιτέχνιδα της 1ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης και πρωτοπόρος ελληνίδα περφόρμερ καταγράφει μεθοδικά μια σειρά από προσωπικές δράσεις που ανακαλούν την μνήμη, φανερώνουν κρυμμένες όψεις του αστικού μας τοπίου και τιμούν τους ανθρώπους που πέθαναν μακριά από τον τόπο τους, στρατιώτες, μετανάστες, πρόσφυγες.
Βυθίζει την μνήμη στο νερό όχι για να την πνίξει στη λήθη αλλά για να την εξαγνίσει, για να την επαναφέρει νέα και καθαγιασμένη, να την μεταφέρει από τη ζωή στην τέχνη και μετά να την προσφέρει και πάλι πίσω στη ζωή.
Η 1n Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει αυτό το πρωτότυπο, σπονδυλωτό έργο που μιλά για ετεροτοπίες της καθημερινότητάς μας (νεκροταφείο, γκέτο) και δίνει την εικόνα της πολυπολιτισμικότητας όχι σαν ένα απλό ντοκουμέντο αλλά με την ουσιαστική αναγωγή της στην ιατρική, την συλλογική και την προσωπική μνήμη.

Μαρία Τσαντσάνογλου
Διευθύντρια ταυ Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης