"Το μάθημα που λαβαίνεις από τις υποχρεώσεις σου ως ανθολόγου είναι αυτό: η Λευκωσία, μαζί με όλες τις διακλαδώσεις των γενετικών της στοιχείων, δεν αρκεί να ιδωθεί μονάχα οπτικά· επιβάλλεται να νοηθεί και απτικά. Να τη νιώσεις δηλαδή με την αφή, να την αγγίσεις και να την ανασάνεις σαν ρεύμα της ζωής και σαν «γνώση που δεκαπλασιάζει τη θλίψη». Αυτό σημαίνει ότι επωμίζεσαι τη συνείδηση του μεγάλου πόνου, όπως εκείνος εκτυπώνεται στις σελίδες της περιπετειώδους ιστορίας της."
(Κυριάκος Χαραλαμπίδης)

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης συνθέτει το ψυχογράφημα της τελευταίας μοιρασμένης πρωτεύουσας της Ευρώπης, όπως συχνά αποκαλείται η Λευκωσία, και αναπλάθει τις διάφορες εποχές του βίου της μέσα από στιγμιότυπα που αποτυπώθηκαν σε κείμενα λογοτεχνών, ιστορικών, περιηγητών.