(. . .) Η Λευκάδα είναι κατάφυτη με ελαιώνες, αλλού περιποιημένους κι αλλού παρατημένους από χρόνια, τόσο που μοιάζουν πια σαν φυσική βλάστηση. Κατά τόπους απαντώνται μικρές συστάδες πευκοδάσους και σκόρπιες βελανιδιές που μόνο στα ανώτερα τμήματα του Σκάρου σχηματίζουν δάσος. Παλιότερα υπήρχαν στο νησί εκτεταμένοι αμπελώνες που όμως χρόνο με το χρόνο λιγοστεύουν. Οι πλαγιές των βουνών και των λόφων καλύπτονται με μεσογειακό θαμνώνα και φρύγανα στα πιο άγονα μέρη. Σημαντικότεροι βιότοποι του νησιού θεωρούνται οι λιμνοθάλασσες του βορρά που συλλειτουργούν με τους υγροτόπους του Αμβρακικού και φιλοξενούν πολλούς εξέχοντες εκπροσώπους του πτερωτού κόσμου, αλλά και τα υψίπεδα της Εγκλουβής με την ενδιαφέρουσα χλωρίδα και τα μοναδικά παραδοσιακά αγροτικά τοπία. (. . .) Η αερο-περιήγηση στα τοπία της Λευκάδας ξεκινά με τον περίπλου του νησιού, ύστερα περνά στην ενδοχώρα και κλείνει στο σύμπλεγμα των μικρών νησιών που βρίσκονται στα ανατολικά της. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]