ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ -ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΟΡΑΙΟΥ έρωτα στους αρχαίους Έλληνες- αλλάζουν ασταμάτητα. Παραπέμποντας τους μεν σε ό,τι το πιο σιχαμερό και αισχρό συνεπάγεται η ικανοποίηση των σεξουαλικών ηδονών, παρέχοντας στους άλλους τη δυνατότητα να χαρούν το θέαμα αυτών των πολλαπλών σαρκικών απολαύσεων, η πορνογραφία τρέφεται, θα λέγαμε, από τα αισθήματα που προκαλεί, είτε την καταδικάζουμε είτε την υπερασπιζόμαστε.
Τούτο το πρώτο `Λεξικό της πορνογραφίας` δεν αποβλέπει ούτε στον εξωραϊσμό ούτε στον στιγματισμό της τελευταίας. Η μόνη μας φιλοδοξία, ξεκινώντας από θέσεις συχνά αντιθετικές, είναι η καλύτερη γνώση μιας πολιτισμικής πρακτικής που παραμένει ιδιωτική και περιθωριακή, αλλά της οποίας η βιομηχανοποίηση και προβολή από τα Μέσα είναι πρωτόγνωρες στις μέρες μας.
Η πορνογραφία είναι, λοιπόν, ένα αντικείμενο γνώσης, όπως δείχνουν τα 450 λήμματα του ανά χείρας έργου, ακολουθούμενα από παραπομπές σε συναφείς όρους, καθώς και βιβλιογραφικές, φιλμογραφικές και διαδικτυακές αναφορές που επιτρέπουν στον καθένα να συνεχίσει τις προσωπικές του έρευνες. Σε αυτό το πρωτόγνωρο κριτικό έργο, αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας μιας διεθνούς ομάδας απαρτιζόμενης από μια εκατοντάδα συγγραφείς, θα βρούμε άρθρα ουσίας και άρθρα σύνθεσης, βιογραφίες και τους αναγκαίους πρακτικούς ορισμούς. Η πολύμορφη πολιτισμική και καλλιτεχνική ιστορία, η πολιτική και ηθική φιλοσοφία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία, η οικονομία, το δίκαιο, η ψυχανάλυση, συνιστούν ισάριθμες αλληλοσυμπληρούμενες μεθόδους προσέγγισης ενός φαινομένου που αφορά όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]