Αν η Βίβλος μοιάζει ?ε ένα μεγάλο και πολύχρωμο μωσαϊκό, τότε η εικόνα, που αποδίδεται στις σελίδες της, έχει δεχθεί πινελιές από τους πρώτους καλλιτέχνες στην ανθρώπινη ιστορία. Ένα φαινόμενο πολύ συνηθισμένο για πολλούς από εκείνους που μελετούν την πορεία του εκλεκτού λαού του Θεού, από την εποχή του πατριάρχη Αβραάμ έως τον καιρό του ερχομού του Χριστού (αλλά και αργότερα), είναι η -δικαιολογημένη, άλλωστε- εστίαση του ενδιαφέροντος στο λαό Ισραήλ και τις κατά εποχές δοκιμασίες του. Βεβαίως, αυτός είναι ο πυρήνας των βιβλικών αφηγήσεων, όπου συναντά κάποιος το δρώμενο της σταδιακής ανθρώπινης συνειδητοποίησης ενός διά θεϊκής αποκάλυψης ένδοξου παρελθόντος από τη ?ια, και ενός φωτεινού μέλλοντος από την άλλη. Ως αποτέλεσμα, λίγη προσοχή αποδίδεται στα άλλα `πρόσωπα` που ?ε τον ένα ή άλλον τρόπο διαδραμάτισαν σημαντικούς ρόλους στην εξέλιξη αυτού του ανθρώπινου -αλλά και θεϊκού συνάμα- δράματος. Σκοπός του μαθήματος `Λαοί και Πολιτισμοί της Περιόδου του Δεύτερου Ναού` (515 π.χ.-570 ?.Χ.), το οποίο εντάσσεται στην ευρύτερη προσπάθεια για την παρουσίαση του κόσμου αυτής της τόσο σημαντικής εποχής, είναι η διερεύνηση της πολιτισμικής ταυτότητας άλλων λαών της Ε. Ανατολής, εκτός του Ισραήλ. Οι Αιγύπτιοι, οι Πέρσες, οι Βαβυλώνιοι, οι Ασσύριοι, οι Έλληνες, οι Ρω?αίοι, αλλά και οι Σου?έριοι, οι Χεττίτες, οι Φιλισταίοι, οι Φοίνικες - ?ε τα διαχρονικά αποτυπώματά τους στα μονοπάτια της ιστορίας- και πολλοί άλλοι ακόμη, συνέδεσαν τις τύχες τους ?ε έναν διαρκή αγώνα στο αποκορύφωμα του οποίου γεννήθηκε η τέχνη και ο πολιτισμός, ενώ στα σκιερά του βάθη ηχούσε η κλαγγή των όπλων για επιβίωση ή για αφανισμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]