Στις 20 Ιουλίου 1974, οι τουρκικές αεροναυτικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήταν πόλεμος εναντίον ενός ανεξάρτητου και αδέσμευτου κράτους από ένα κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ. Η εισβολή που επακολούθησε είχε σχεδιαστεί από τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών Χένρι Α. Κίσινγκερ και οργανωθεί από το Πεντάγωνο και τις υπηρεσίες του ΝΑΤΟ που την όπλισαν. Ένα μέρος του 6ου Αμερικανικού Στόλου κάλυψε την Επιχείρηση «Αττίλας» επιτόπου. Η Ελλάδα, συνεγγυήτρια δύναμη της Κύπρου, εμποδίστηκε να επέμβει για να μην υπάρξει ουσιαστικός πόλεμος με την Τουρκία, πράγμα που θα εμπόδιζε μια μελλοντική «λύση». Η δεύτερη χούντα, τοποθετημένη από τη CIA το Νοέμβριο του 1973, μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον των φοιτητών του Πολυτεχνείου Αθηνών, ετοίμασε ένα κίνημα με τοπικούς εξτρεμιστές στη Λευκωσία για να δολοφονήσει «τους κομμουνιστές και τον Μακάριο» και να δώσει «πρόσχημα» στους Τούρκους. Ο «πρωθυπουργός» της Ελλάδας ήταν δικηγόρος στο Σικάγο, ο «υπουργός Εξωτερικών» και ο «Εσωτερικών» γνωστά μέλη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Και ενώ δολοφονούνται χιλιάδες Κύπριοι και κατακτάται ένα μεγάλο μέρος ενός ανεξάρτητου κράτους, ενώ δύο χώρες του ΝΑΤΟ (Τουρκία - Ελλάδα) πολεμούν η μία εναντίον της άλλης, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λούνς φεύγει για διακοπές στο Μέλανα Δρυμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]