Στο ερώτημα της φιλοσοφίας: Πως βλέπουμε τον κόσμο και το μέλλον του (;) ο Μαρξ, αντιστρέφει το ερώτημα στο: Πως θ` αλλάξουμε τον κόσμο; Απέναντι στα ερωτήματα αυτά, τόσο της φιλοσοφίας, όσο και στο ερώτημα του Μαρξ, παραθέτω το δικό μου φιλοσοφικό ερώτημα: Πως θα ενώσουμε τον κόσμο; Θέτω το ερώτημα αυτό, διότι χρειάζεται πρώτα να ενώσουμε τον κόσμο, οπότε, τότε, μπορούμε να τον αλλάξουμε και εφόσον τον αλλάξουμε, θα τον βλέπουμε καλύτερα, επειδή θα τον βιώνουμε διαφορετικά απ` ότι τον ζήσαμε χθες και τον ζούμε σήμερα. Τον κόσμο θα τον ενώσουμε, με την δια βίου σπουδή, μελέτη και μάθηση των διδαγμάτων και πορισμάτων της φιλοσοφίας και ειδικότερα της Αμφικτυονικής φιλοσοφίας και της Εφαρμοσμένης Σοφοθεραπευτικής. Ιδιαίτερα επισημαίνω πως, η Αμφικτυονική φιλοσοφία, σήμερα, στον ταραγμένο, αλλοπρόσαλλο και απειλητικό κόσμο, που ζούμε, είναι ο φύλακας άγγελος της ανθρώπινης ύπαρξης και του ανθρώπινου γένους. Η διαίρεση του πλανήτη γη δεν είναι ανθρωπολογική, αλλά γεωγραφική και, ως εκ τούτου, τίποτα δεν χωρίζει τους λαούς, τα πάντα τους ενώνουν και οι οποίοι θα πρέπει να ζουν στον Αμφικτυονικό κόσμο του `Εμείς`, στον ιδεατό και δυνάμενο να πραγματοποιηθεί κόσμο της Οικουμενικής συνύπαρξης, σε μια παγκόσμια Αμφικτυονική κοινωνία κυρίαρχων και δημοκρατικών κρατών- εθνών, λαών και πολιτισμών, δικαιωμάτων και ελευθεριών. Μια οικουμενική Αμφικτυονική κοινωνία, που να είναι κοινή πατρίδα όλων των ανθρώπων - παγκόσμιων πολιτών, χωρίς κανένα κράτος έθνος, από τα οποία την συγκροτούν, να είναι κυρίαρχο επί των άλλων, αλλά ισότιμο σ` ένα ενωσιακό σύστημα διακυβέρνησης με το πολίτευμα της Αυθεντικής (Άμεσης) Δημοκρατίας. Το μέλλον της ανθρωπότητας ανήκει πια στη φιλοσοφία και στην επιστήμη, που φυσική της κόρη είναι η τεχνολογία. Η φιλοσοφία ανοίγει δρόμους, που η επιστήμη με την τεχνολογία έπονται, οι οποίες όμως, αν παρεκκλίνουν της ορθότητας, η φιλοσοφία τις φρενάρει, διότι είναι η μόνη που αποτελεί τον φύλακα άγγελο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο πατριωτισμός κάθε κράτους - έθνους δεν αντιφάσκει και μπορεί να συνυπάρχει στην προοπτική, μιας παγκόσμιας Αμφικτυονικής κοινωνίας όλων των ανθρώπων και των λαών, όλων των θρησκειών και των πολιτισμών, σε αντίθεση με τη σημερινή παγκοσμιοποίηση, που επιδιώκει την κατάργηση των πατρίδων, του κράτους - έθνους και την υποταγή των μικρών λαών σε μια παγκόσμια δικτατορική υπερκυβέρνηση των ισχυρών, με υπηκόους όλους τους λαούς της γης. Επομένως, τότε, μπορούμε ν` αλλάξουμε τον κόσμο, αφού πρώτα τον ενώσουμε, με το `φιλοσοφείν`, το `πολιτεύεσθαι` και το `Σοφοθεραπεύεσθαι`. `Το φιλοσοφείν, το πολιτεύεσθαι και το σοφοθεραπεύεσθαι, μπορεί κάποιος να το μάθει, όχι όμως τη φιλοσοφία`, που είναι ωκεανός Γνώσεων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]