Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, γιορτάζοντας τα 25 χρόνια από την ίδρυσή της, συγκέντρωσε μια σειρά αναλύσεων αλλά και συνεντεύξεων, με επίκεντρο τον κριτικό λόγο στον κινηματογράφο, κείμενα που, πέρα από την πρωταρχική τους συμβολή στον κριτικό διάλογο, προσθέτουν στοιχεία και για την ιστορική διαδρομή της κριτικής κινηματογράφου στην Ελλάδα. Η συλλογή αυτή θα δώσει την ευκαιρία στον απλό αναγνώστη αλλά και στον υποψιασμένο κινηματογραφόφιλο να εντρυφήσει στις ιδιαιτερότητες μιας κριτικής λειτουργίας, που εκ πρώτης όψεως μοιάζει να είναι «κοινής χρήσης». Η συγκεκριμένη έκδοση, ωστόσο, μπορεί να ιδωθεί και σαν μια απόπειρα αυτογνωσίας και αυτοκριτικής των κριτικών κινηματογράφου, μια προσπάθεια στοχασμού εκ νέου πάνω στις μεθοδολογικές προϋποθέσεις της δουλειάς τους, καθώς, πολίτες και αυτοί -ή μάλλον υπήκοοι- στην «παγκόσμια αυτοκρατορία της εικόνας», πασχίζουν να παντρέψουν τη μοναξιά της γραφής με την παράδοξη συλλογικότητα της σκοτεινής αίθουσας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]