`Ακόμη και στις μέρες μας η Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία δεν είναι εκτός εποχής. Οι θησαυροί της είναι πολύτιμοι, και όχι μόνο από την άποψη του ιστοριοδίφη ή του ιστορικού. Έχουμε να κάνουμε με ζωντανές και όχι νεκρές οντότητες, όχι με τα απολιθώματα ή τα ερείπια μιας εποχής που παρήλθε οριστικά... και, βέβαια, η συγγραφή μου απευθύνεται σε ζωντανούς ανθρώπους και όχι σε συλλέκτες απολιθωμάτων`.
`Θα συμβούλευα λοιπόν τους νέους... πριν να συγκροτήσουν τις δικές τους φιλοσοφικές απόψεις, να μελετήσουν όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα και με μεγαλύτερη προθυμία και να μάθουν την ιστορία των φιλοσοφιών του παρελθόντος, πρώτα των αρχαίων Ελλήνων, και κατόπιν των νεότερων φιλοσόφων. Αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο με την απλή ανάγνωση μιας σύγχρονης περίληψης αυτής της ιστορίας, αλλά με τη μελέτη των μεγάλων στοχαστών μέσα από τα ίδια τους τα έργα.`
Ο W. T. Stace, με μια ιστορία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας που μεταφέρει στον γραπτό λόγο τη ζωντάνια του προφορικού, επιτυγχάνει με απλότητα, διεισδυτικότητα και κριτικό πνεύμα να μυήσει τον αναγνώστη στα κύρια φιλοσοφικά ερωτήματα και τις απαντήσεις που έδωσαν σ` αυτά οι μεγάλοι στοχαστές της ελληνικής αρχαιότητας. Σε τι συνίσταται το μεγαλείο της σκέψης των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων αλλά και ποιες ήταν οι αδυναμίες τους; Ποια ήταν η κομβική συμβολή του Παρμενίδη; Ποιο το νόημα των επιχειρημάτων του Ζήνωνα; Τι έφεραν στη φιλοσοφία οι Σοφιστές και ο Σωκράτης; Ποια ζητήματα έθεσε η θεωρία των Ιδεών του Πλάτωνα και η μεταφυσική του Αριστοτέλη; Ο συγγραφέας, εγελιανός ο ίδιος και από τους πιο σημαντικούς μελετητές και μεταφραστές έργων του Hegel στην αγγλική γλώσσα, μας δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της αρχαίας φιλοσοφίας μέχρι και τον Αριστοτέλη. Αυτό δεν αναιρείται από την ολοφάνερα άδικη στάση του απέναντι στη μετααριστοτελική σκέψη, μια στάση που τώρα πια ανήκει κι αυτή στην ιστορία της φιλοσοφίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]