[...] Έντονος είναι ο προβληματισμός όσων ασχολούνται με την αγροτική οικονομία για το μέλλον του γεωργικού τομέα και του αγροτικού χώρου. Η αφίσσα του Συνεδρίου είναι αρκετά εύγλωττη.
Από αρκετές πλευρές τονίζεται το ενδιαφέρον που πρέπει να επιδειχθεί για τον Ελληνικό αγροτικό χώρο και για το γεωργικό τομέα. Τόση είναι η σημασία τους για την Ελλάδα, ώστε να λέγεται ότι στις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά τον Υπουργό Εξωτερικών ακολουθεί σε σημασία ο Υπουργός Γεωργίας.
Πόσο, όμως έχει μελετηθεί η γεωργική οικονομία και ο αγροτικός χώρος, ώστε να αποφασισθεί μια στρατηγική για την προσαρμογή τους στις ραγδαία μεταβαλλόμενες συνθήκες; Πόσο συντονίζονται οι επιστημονικές δυνάμεις του τόπου για να συμβάλουν στο σχεδιασμό και να στηρίξουν αυτή την προσαρμογή; Πόσο η θεσμική οργάνωση παρακολουθεί τις εξελίξεις και τις νέες παραμέτρους που εισάγονται στον όρο "ανάπτυξη";
Κεντρικό θέμα του Συνεδρίου είναι "Ο μεταβαλλόμενος ρόλος του κράτους στην οικονομία του αγροτικού χώρου". Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε Κράτος- μέλος δε διαμορφώνει εξ ολοκλήρου αυτοδύναμα την πολιτική του για τη γεωργία και για τον αγροτικό χώρο. Δεν παύει, όμως, να θέτει τους δικούς του στόχους, ώστε να τους υποστηρίζει κατά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων και να επιδιώκει την επίτευξή τους μέσα από το από κοινού διαμορφούμενο πλαίσιο. Στη συνέχεια, ο ρόλος του έγκειται στην ευελιξία και στην ικανότητα διαμόρφωσης εκείνων των μέτρων πολιτικής που θα ελαχιστοποιήσουν την απόκλιση από τους στόχους του.
Στο κεντρικό θέμα του Συνεδρίου, ο ρόλος τον Κράτους δε διασυνδέεται ειδικά με το γεωργικό τομέα αλλά με τον ευρύτερο αγροτικό χώρο. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η απομόνωση της γεωργικής δραστηριότητας από το χώρο στον οποίο ασκείται και από τις διασυνδέσεις και αλληλεξαρτήσεις με τους άλλους τομείς δε συμβάλλει στην ολοκληρωμένη θεώρηση και αντιμετώπιση των προβλημάτων που τον απασχολούν.
Στη σημερινή συγκυρία, είναι πολλοί οι παράγοντες που υπεισέρχονται σε οποιαδήποτε προσπάθεια διαμόρφωσης μιας πολιτικής για το γεωργικό τομέα και τον αγροτικό χώρο. Το άνοιγμα της Ευρωπαϊκής γεωργίας στη διεθνή αγορά και ο περιορισμός του προστατευτισμού, διαμορφώνουν νέες συνθήκες ανταγωνισμού. Η αναζήτηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων γίνεται επίκαιρη όσο ποτέ. Ακόμη και η ίδια η έννοια τον συγκριτικού πλεονεκτήματος διευρύνεται για να ονομασθεί "ανταγωνιστικό πλεονέκτημα", μια έννοια που εκτός από τις έννοιες της φυσικής παραγωγής και τον κόστους λαμβάνει υπόψη την αποτελεσματικότητα του μάρκετινγκ και των σχετιζόμενων υπηρεσιών, ακόμη και των νομισματικών σχέσεων. Είναι φανερό, ότι βρισκόμαστε πολύ πιο πέρα από τις έννοιες της σύγκρισης αποδόσεων και της διάδοσης της τεχνικής της παραγωγής στη γεωργία. [...)
(από την προσφώνηση του Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής κ. Κ. Παπαγεωργίου)