Στον τόμο αυτόν παρουσιάζονται η ζωή και το έργο της ζωγράφου και χαράκτριας Κούλας Μπεκιάρη (1905-1992), ενώ παράλληλα γίνεται αναφορά στη μητέρα της, γλύπτρια, ζωγράφο και λογοτέχνιδα Άννα Μπεκιάρη (π. 1870-1960). (. . .) Τόσο η Κούλα όσο και η Άννα Μπεκιάρη υπήρξαν ουσιαστικά αυτοδίδακτες. Ανήκουν, επομένως, σε ευάριθμη χορεία Ελληνίδων εικαστικών δημιουργών, οι οποίες δεν σπούδασαν σε κάποια σχολή, αλλά διαμορφώθηκαν μέσα σε κύκλο σπουδαίων πνευματικών ανθρώπων - ζωγράφων, γλυπτών, χαρακτών, λογοτεχνών - του Μεσοπολέμου. (. . .) Μελετώντας τη ζωή και το έργο των δύο γυναικών, επιχειρούνται γενικότερες παρατηρήσεις, σχετικές με την ελληνική τέχνη του Μεσοπολέμου. Η σχέση της Κούλας Μπεκιάρη με τους δασκάλους της στη ζωγραφική και τη χαρακτική, καθώς και η συμμετοχή της σε πανελλήνιες και διεθνείς εκθέσεις, φωτίζουν παραγνωρισμένες πτυχές της νεοελληνικής ζωγραφικής και χαρακτικής. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]