Τέλη του 19ου αιώνα και η σταφιδική κρίση βρίσκει την Ελλάδα ανοχύρωτη. Το μονοπωλιακό προϊόν της σταφίδας υποκύπτει στο εμπορικό παιχνίδι της Γαλλίας και της Αγγλίας και γίνεται πληγή αθεράπευτη. Η αστική τάξη των σταφιδέμπορων της Πελοποννήσου παρασύρεται από τη δίνη της καταστροφής. (. . .) Μια γυναίκα που μοιάζει με οποιαδήποτε γυναίκα, με τη `γυναίκα-Ελλάδα`, και `μεταλαμβάνει` τη ματαιότητα των πάντων μέσα από ηθικούς κανόνες που συμφώνησε με τον εαυτό της. Με συνοδό το μεγαλείο της απλότητας, πορεύεται προς τα άδυτα μιας πραγματικότητας που τα γεννάει όλα από χώμα και όλα εκεί τα θυσιάζει . . . αναβαπτισμένα σε ένα υλικό απατηλό, όσο και το υλικό των ονείρων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]