Η παρούσα μελέτη ασχολείται με την κοινωνική προστασία των ανηλίκων στην Ελλάδα. Αναφέρεται στα σημαντικότερα διεθνή κείμενα, καθώς και στους ελληνικούς φορείς κοινωνικής διοίκησης και προστασίας των παιδιών. Επιχειρεί ειδικότερα, την ανάδειξη σύγχρονων ζητημάτων τα οποία συνδέονται με το αυξανόμενο φαινόμενο της βίας, που απασχολεί έντονα τα τελευταία χρόνια τη διεθνή κοινότητα και τη χώρα μας. Τα ζητήματα αυτά αφορούν την εμπορία και την εκμετάλλευση, την παιδική παραβατικότητα και την άσκηση ενδοοικογενειακής βίας εις βάρος ανηλίκων. Ερευνά την οργάνωση και τη λειτουργία των θεσμών, υπηρεσιών και μηχανισμών που ενεργοποιούνται για την προστασία των παιδιών-θυμάτων των πράξεων αυτών και εξετάζει τρόπους επανεξέτασης των ανηλίκων που έχουν υποστεί βία ή έχουν εκδηλώσει παραβατικότητα. Επισημαίνει τις ελλείψεις της κοινωνικής διοίκησης και προσπαθεί να συμβάλλει δημιουργικά στην ανάδειξη των προβλημάτων στην αναζήτηση λύσεων. Στόχος στη φιλοδοξία του πονήματος αυτού, είναι η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού για τη βελτίωση των υπαρχουσών δομών, καθώς και η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]