Το παρόν βιβλίο αποτελεί εισαγωγή στην ποίηση του Τίτου Πατρίκιου: προτάσσεται η ιστορική κατανόηση του κοινωνικού πεδίου της ποίησής του και ακολουθεί η θεματολογική ανατομία των αρμών της. Για την πληρέστερη τεκμηρίωση των δύο αυτών μερών αξιοποιούνται επίσης, σε συνδυασμό με τις αναγκαίες μαρτυρίες της εποχής, τα πεζογραφήματα και ιδίως τα δοκίμια του ποιητή. Μια ποιητική δημιουργία έξι και πλέον δεκαετιών (το πρώτο ποίημα του Πατρίκιου δημοσιεύεται το 1943) προϋποθέτει ορισμένο σύνολο «σταθερών» παραμέτρων, το οποίο διαθέτει ως ενιαία μήτρα εκπόρευσης και συγκρότησης την προβληματική μιας πολιτικής ανθρωπολογίας. Οι σταθερές αυτές εμπλουτίζονται, αναζωογονούνται και ανανοηματοδοτούνται, μεμονωμένα και ιδίως στη μεταξύ τους συνάφεια και με διαρκή τη φροντίδα της ιστορικής τους γείωσης, χωρίς να αφορούν αποκλειστικά το σημαινόμενο, εφόσον παραπέμπουν και στους τρόπους διαμόρφωσης του σημαίνοντος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]