Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να ανασυγκροτήσει το σύνολο του έργου του κλασικού κοινωνιολόγου Emile Durkheim. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην επίδραση που άσκησε σε αυτό η διαλεκτική προσέγγιση της ηθικής και πολιτικής φιλοσοφίας του Hegel. Εκκινώντας από την διερεύνηση της έννοιας της διαλεκτικής και τη σχέση της με την οργανικότητα του κοινωνικού, η μελέτη αυτή αναδεικνύει τον αξιολογικό πυρήνα της κοινωνιολογίας αλλά και της φιλοσοφικής της δικαιολόγησης. Η μελέτη εξετάζει την λεπτοφυή κατασκευή της νεωτερικότητας ως οργανικής αλληλεγγύης και συσχετίζει την έννοια αυτή με τα γραπτά του Durkheim για την επαγγελματική ηθική, την ηθική εκπαίδευση, την αυτοκτονία, τη θρησκεία και τον πραγματισμό. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]