Όποιος επιθυμεί ν` αξιολογήσει ακριβοδίκαια την προσφορά τον Φυλλαδίου Ορθοδόξου Διδαχής `Κιβωτός` στη νεοελληνική πνευματική πραγματικότητα, οφείλει να αναδράμει και ν` αναπολήσει την γενική κατάσταση του κόσμου, και την κατάσταση του τόπου μας, στα χρόνια εκείνα που η `Κιβωτός` γεννήθηκε. Στη συνισταμένη της Ιστορίας του κόσμου και της Ιστορίας του Πνεύματος -που είναι διαδρομή των αγωνιζομένων να βρουν και να βιώσουν την αλήθεια του Θεού ψυχών μέσα στο χρόνο- ο καλόπιστος μελετητής και μαζί κριτής αντικρύζει να υψώνεται η παρουσία, η μοναδική, της `Κιβωτού`. Το Φυλλάδιον εκείνο έζησε μόνο τρία χρόνια και κατόρθωσε να εγείρει συνειδήσεις, να σφραγίσει με το όνομά του τους καιρούς εκείνους και να καθορίσει τις σκέψεις και τα αξιολογικά της νεοελληνικής πραγματικότητας κριτήρια πολλών, μορφώνοντας μέσα τους φρόνημα ορθόδοξο αναμφισβήτητης γνησιότητας. [...] Ο τόμος αυτός αποτελεί ένα απάνθισμα των τριών τόμων της `Κιβωτού` - ευκαιρία γνωριμίας της από τις νεώτερες γενιές και αφορμή γόνιμης αναπόλησης και αυτοκριτικής για όσους έζησαν, και την έζησαν τότε, στα δίσεχτα εκείνα χρόνια μας.
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]