Καθώς το τέλος πλησιάζει, η Ελισάβετ, που την εποχή του Μεσοπολέμου υπήρξε διάσημη ηθοποιός και γοητευτική γυναίκα, αναπολεί το παρελθόν της, την Αλεξάνδρεια και το Παρίσι της νιότης της, ξεφυλλίζει νοερά εικόνες οικείες, αγαπημένες όσο και μακρινές, ανασύρει πρόσωπα και γεγονότα από τους δαιδάλους της μνήμης, αφουγκράζεται λόγια και ξεχασμένους ψιθύρους. Θύμα των ψευδαισθήσεών της, ανήμπορη να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τους θεατρικούς ρόλους που υποδύεται, διχάζεται, στο περιθώριο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, ανάμεσα σε δύο άντρες: στον ιδεαλιστή Αλέξανδρο και στον τυχοδιώκτη Πιερ. Η επιλογή της θα τη στιγματίσει για πάντα. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]