Η νέα ποιητική συλλογή της Κύπριας Ελένης Αρτεμίου-Φωτιάδου, που αποτελείται από εκατόν δεκάξι χαϊκού με τίτλο, αξιοποιεί τις λέξεις/συναισθήματά της που πλέκουν το δικό της ποιητικό μύθο στους λαβυρίνθους της δημοφιλούς και ιδιαίτερα διαδεδομένης τέχνης των χαϊκού.

Τα χαϊκού, κάποτε ποιητικές ασκήσεις που αφορούν τη φύση (ΕΣΠΕΡΙΝΟ, Επαναστάτης/ ο ήλιος στη δύση του/ βάφει τις τύψεις), σήμερα εξελίσσονται και βρίσκουν γόνιμο έδαφος εκφράζοντας με την ολιγόστιχη τεχνική τους την κυρίαρχη σύγχρονη αντίληψη της ζωής (ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ/ Έλλειψη νερού/ στη θάλασσα των πόθων/ με ερήμωσε), και τα αδιέξοδά της (Ένα Βατερλό/ εκθρονίζει μονίμως/ τους υπερόπτες). Με την προσθήκη τίτλων που οργανικά διαλέγονται και εντάσσονται στις πνευματικές αυτές ασκήσεις, τα χαϊκού της Ελένης Αρτεμίου-Φωτιαδου διακρίνονται για τη δύναμη, την πυκνότητα του υπαινιγμού, τη λιτή τους φόρμα, αλλά και την υπαρξιακή τους ένταση: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ/ Κόντρα στο ρεύμα/ κυνήγησα πρωτίστως/ τον εαυτό μου.

Ερωτική διάθεση (ΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ/ Αγάπης ήχος/ ταξίδεψε γρήγορα/ σ’ ένα σου βλέμμα), σκηνές από την ιστορία και τη μυθολογία (ΠΕΡΙ ΘΥΣΙΩΝ Ποτέ δεν ήρθε ο ούριος άνεμος/ Ιφιγένεια), υπαρξιακές αναζητήσεις κι ερωτηματικά (ΣΟΥΑΡΕ/ Προσκαλείστε σε/ δείπνο απολογισμών/ κι ελαφρυντικών, ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ/ Έντιμο λάθος/ καλωσόρισες ξανά/ στην ύπαρξή μου), συνυπάρχουν στα χαϊκού της Ελένης Αρτεμίου-Φωτιάδου που διακρίνονται για την ευστοχία, την αισθαντικότητα, το δυναμισμό και την τεχνική τους αρτιότητα.