Δύο αιώνες αφότου δημοσιεύθηκαν, τα ηθικά γραπτά του Kant εξακολουθούν να αποτελούν πρότυπο διανοητικής εργασίας και αντικείμενο θαυμασμού - εντούτοις, αρκετές σοβαρές κριτικές αναφορικά με τη συνοχή του Καντιανού εγχειρήματος παραμένουν άλυτες. Η Onora O` Neil ανιχνεύει τις δήθεν ασυνέπειες που εμπεριέχει η προσπάθεια να συνδεθεί η Καντιανή ηθική με σύγχρονες αντιλήψεις περί της ορθολογικότητας, της πράξης, και των δικαιωμάτων. Όταν αποφευχθεί ο πειρασμός της ετεροχρονισμένης απλοποίησης της Καντιανής σκέψης, αναδύεται εμπρός μας μια εντυπωσιακά διαφορετική και ιδιαίτερα πειστική θεώρηση του λόγου και της ηθικότητας. Ο Kant παρέχει μια `κατασκευασιοκρατική` δικαίωση του λόγου και ένα σημαντικό ηθικό όραμα, όπου οι υποχρεώσεις έχουν προτεραιότητα έναντι των δικαιωμάτων, και όπου η δικαιοσύνη και η αρετή συνδέονται. Η O` Neil αρχίζει με την εξέταση των Καντιανών αντιλήψεων της φιλοσοφικής μεθόδου, του λόγου, της ελευθερίας, της αυτονομίας και της πράξης. Κατόπιν ασχολείται με την ερμηνεία της Κατηγορικής Προστακτικής, ενώ στο τελευταίο τμήμα του βιβλίου τονίζει τις διαφορές ανάμεσα στην ηθική του Kant και σε σύγχρονες `Καντιανές` ηθικές θεωρίες, συμπεριλαμβανομένης της θεωρίας του Rawls και άλλων, σύγχρονων φιλελεύθερων πολιτικών στοχαστών. Η προτεινόμενη επαναξιολόγηση θα συμβάλει καθοριστικά στην κατανόηση της Καντιανής πρακτικής φιλοσοφίας. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]