Τι σπουδαίο ανακάλυψε ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης στο Βερολίνο το 1936; Πώς τον κατηύθυνε ο δάσκαλός του Δημήτρης Πικιώνης; Ποιο ήταν το πολύτιμο δώρο του μαθητή στον δάσκαλο; Αυτά και άλλα ερωτήματα πραγματεύεται το παρόν βιβλίο. Σε ένα ταξίδι, το οποίο διατρέχει την Ευρώπη του Μεσοπολέμου, αναδεικνύονται γνωστές και άγνωστες σχέσεις ανάμεσα σε πρόσωπα, κτίρια, σχέδια, εικόνες και κείμενα και αναδύονται οι πολλαπλές διαστάσεις μιας συγκεκριμένης αισθητικής θεώρησης της αρχιτεκτονικής, η οποία αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του ευρωπαϊκού μεσοπολεμικού μοντερνισμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]