Από κάθε γωνιά, από κάθε χαραμάδα άστραψαν μικρά φωτάκια αμέτρητα. Φωτάκια, που δεν ήταν φωτάκια, αλλά ματάκια γυαλιστερά! Και γέμισε το δωμάτιο ποντίκια. Συμπαθητικά φαίνονται, είπε με του νου της η Μαρία. Μα ξάφνου άνοιξε το πάτωμα κάτω από τα πόδια της ακριβώς και ξεπρόβαλε από μέσα ένας ποντικός θεόρατος, με εφτά κεφάλια! Και σε κάθε του κεφάλι φορούσε κι από μια κορόνα!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]