Μέσα από το αχνό φως του κεριού διέσχισα το δρόμο που οδηγεί σε σένα. Πέταξα τόσο ψηλά που ζαλίστηκα από τη χαρά μου. Ένιωθα λες κι ήμουν χαμένος μέσα στην έρημο και σε έβλεπα σαν όαση να μου δίνεις κουράγιο. Είσαι η ελπίδα μου, και είμαι ευτυχισμένος. Ζωγράφισα το καράβι που θα μας πάει μακριά. Εκεί που το φεγγάρι, ο ήλιος και ο άνεμος θα δίνουν ρότα για να στεριώσει το ταξίδι μας. Σφάλισε τα ματόκλαδα, ακούμπησε στο στήθος μου, στηρίξου στην αγάπη μου. Η νύχτα πέρασε, το φως της μέρας θα φέρει την ευτυχία. Μια ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα ανάμεσα σ` έναν Ρωμιό και μιαν Εβραία, με φόντο την Άρτα του Μεσοπολέμου, τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το ξεκλήρισμα των Εβραίων της Άρτας και το μεταπολεμικό τοπίο της Κατεστραμμένης από τους Ναζί Ελλάδας. Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης προσθέτει έναν σημαντικό κρίκο, όχι μόνο στο καθόλου έργο του, αλλά και στη σύγχρονη πεζογραφία μας, με ένα μυθιστόρημα που βρίσκεται στον αντίποδα της τρέχουσας παραγωγής μυθιστορημάτων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]