Σίγκμουντ Φρόυντ, σχεδίασα αυτή την αναζήτηση μελετώντας την εσωτερική έκφραση των ματιών αμέτρητων ανθρώπων. Εκεί, στο βάθος του πέρα από την περιστασιακή έκφραση, βρίσκονταν οι απωθημένες παρορμήσεις, οι νευρώσεις, οι φοβίες, ο ψυχαναγκασμός, η παράνοια, η libido. . . Αυτή ίσως πριν απ` όλα, που συχνά γίνεται η βασική αιτία για τ` άλλα. Η ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 1939 ήταν το Τέλος και παράλληλα η Αρχή. Στη Γερμανία του Χίτλερ ο Φρόυντ δεν είχε καμιά θέση. Ο ολοκληρωτισμός είναι απόλυτος, μετενσαρκώνει τους ανθρώπους σε ξενοκίνητες μηχανές. . . Οι ψυχικές παρορμήσεις αλλά και οι ψυχικές παθήσεις απαγορεύονται αυστηρά! Όμως ο κόσμος είναι απέραντος. Ο Δάσκαλος έχει πια παντού μαθητές του και τους οπαδούς του: Επιστήμονες κι απλούς ανθρώπους. Οι θεωρίες του βρίσκουν ανταπόκριση σε νέους ανθρώπους που βλέπουν βαθύτερα και μακρύτερα. Μεγάλοι συγγραφείς προσεγγίζουν πια τους ήρωές τους μέσα από την αποκαλυπτική διαδικασία της ψυχανάλυσης. Ο Σίγκμουντ Φρόυντ νίκησε το χρόνο! Νίκησε κυρίως τα σύνορα της τρέχουσας καθημερινότητας και των συμβατικών λύσεων για να οδηγηθεί στον άπειρο χρόνο και τον οικουμενικό τύπο που είναι η ανθρώπινη ψυχή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]