Ένα βιβλίο γραμμένο από έναν άνθρωπο που έζησε για πολλά χρόνια κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη και που οικειώθηκε αυτή την τρομερή φυσιογνωμία του ελληνικού εικοστού αιώνα όχι μόνο μέσα από τα ζωγραφικά και στοχαστικά του έργα αλλά και μέσα από την ανεπιτήδευτη και αεικίνητη καθημερινότητά του. Αν και προσωπική μαρτυρία και κατάθεση, το βιβλίο του Αλέξη Σαββάκη συνιστά μια συνθετική τοιχογραφία των «μικρών-μεγάλων» στιγμών ενός καλλιτέχνη που επηρέασε και επηρεάζει τη νεοελληνική ζωή όσο ουδείς άλλος δημιουργός. (. . .) Το βιβλίο του Αλέξη Σαββάκη δεν μας γνωρίζει έναν Τσαρούχη που αγνοούσαμε. Αλλά τον ήδη για άλλους περισσότερο και για άλλους λιγότερο γνωστό τον μεγαλώνουν και τον διευρύνουν, έτσι καθώς τον φωτίζουν σε καλλιτεχνικές και ανθρώπινές του πτυχές, που το, αν και λαλίστατο, εφτασφράγιστο, στην ουσία, στόμα του Γιάννη Τσαρούχη κρατούσε, όσο ζούσε, ως προσωπικό του κτήμα και περιουσία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]