Ο Τζοσού ρώτησε τον Νάνσεν: `Τι είναι η Ατραπός;`. Ο Νάνσεν είπε: `Η καθημερινή ζωή είναι η Ατραπός`. Ο Τζοσού ρώτησε: `Μπορεί να τη μελετήσει κανείς;`. Ο Νάνσεν είπε: `Αν προσπαθήσεις να τη μελετήσεις, θα απομακρυνθείς, πολύ πίσω σου θα την αφήσεις`. Ο Τζοσού ρώτησε: `Μα αν δεν τη μελετήσω πώς θα ξέρω ότι είναι η Ατραπός;`. Ο Νάνσεν είπε: `Η Ατραπός δεν ανήκει στης αντίληψης τον κόσμο, και δεν ανήκει ούτε και στης μη-αντίληψης τον κόσμο. Η κατανόηση είναι μια αυταπάτη, και η μη-κατανόηση είναι μια ανοησία. Αν θέλεις να φτάσεις στην αληθινή Ατραπό πέρα από την αμφιβολία, βάλε τον εαυτό σου στην ίδια ελευθερία σαν και τον ουρανό. Μην την ονομάσεις καλή ή μη-καλή`. Σαν άκουσε τα λόγια αυτά, ο Νάνσεν φωτίστηκε.
Απάνθισμα μοναδικών ιστοριών ακαριαίου ανοίγματος του νου και ενορατικής αντίληψης, ο ανά χείρας τόμος αποθησαυρίζει τη σοφία των δασκάλων του Ζεν. Τα κείμενα που τον απαρτίζουν, γεμάτα αμεσότητα, ανεπιτήδευτη ποιητικότητα και εύγλωττη εικονοποιία, συγκροτούν μια αλληλουχία ελλάμψεων που υπόσχονται να φέρουν τον αναγνώστη εγγύτερα στη φώτιση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]