Η Ιστορία των Επτανήσων, κατά την περίοδο που καλύπτει αυτή η μελέτη, 1797 - 1864, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η νευραλγική γεωγραφική τους θέση, σ` ένα θαλάσσιο σπουδαίο πέρασμα, συγκέντρωνε το ενδιαφέρον και τις επιδιώξεις πολλών επίδοξων κατακτητών. Από την ελληνική αρχαιότητα και την βυζαντινή μεγαλοπρέπεια πέρασαν στην κλειστή Ενετική αριστοκρατία, με τη φοβερή καταπίεση των λαϊκών τάξεων, και δέχθηκαν τη σύντομη παρουσία των Γάλλων, με τις δικές τους ιδιομορφίες, το 1797. Στην χαραυγή ενός νέου περιπετειώδους αιώνα, του 19ου, το 1800 χαράσσεται στην ιστορία του ελληνικού Έθνους και κράτους μία φωτεινή αναλαμπή μέσα στο σκοτάδι της βάρβαρης τουρκικής σκλαβιάς της κυρίως Ελλάδος: Με τη συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως, του 1800 ιδρύεται το πρώτο ελληνικό κράτος μετά την τρομερή άλωση του Ελληνισμού το 1453: «Η Δημοκρατία των Ηνωμένων Επτά Νήσων». Το πρώτο αυτό ελεύθερο ελληνικό κράτος χαρίζει την ελπίδα και τη δύναμη σε όλον τον υπόδουλο Ελληνισμό. Σ` αυτό το μικρό κράτος αρχίζει τα πρώτα διπλωματικά και πολιτικά βήματά του ένας νέος Κερκυραίος, στον οποίο η Ιστορία είχε τάξει μία από τις πιο λαμπρές και ιστορικές σταδιοδρομίες στον Παγκόσμιο Χάρτη. Ένα μεγάλο δημιουργικό, φιλελεύθερο και δημοκρατικό μυαλό, που δικαιολογημένα πήρε, από τη μυθική πορεία του, τον τιμητικό τίτλο του «Ανθρώπου - Αποκάλυψη», του Ιωάννου Καποδίστρια. Οι Γάλλοι ξανάρχονται το 1807. Οι Άγγλοι το 1815 και διοικούν τους Επτανησίους «ως Ινδούς». Στις 21 Μαΐου του 1864, στα φρούρια των νησιών του Ιονίου Πελάγους, υψώθηκε η Ελληνική Σημαία. Ένα όμως ελληνικό νησί ξεχάσθηκε στη βόρεια ερημιά του: η Σάσσων. Και σήμερα, μ` ένα περίεργο παιχνίδι των ξένων επιδιώξεων, υψώθηκε εκεί η ιταλική σημαία. . . μ` ένα δάκρυ ελληνικό. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]