Ένα από τα πράγματα, επίσης, που προκάλεσε περισσότερο το θαυμασμό του Έλληνα ήρωα στις Ινδίες, ήταν η πολιτική κατάσταση και τα ήθη της μικρής κωμόπολης Καννούτζ. Αυτή η πολίχνη κυβερνιόταν με δημοκρατικές αρχές και με νόμους τέλειας ισότητας. Κάθε οικογένεια κατείχε από ένα ίσο μερίδιο γης. Οι κατοικίες ήταν πανομοιότυπες, ίδιο ύψος, ίδια έκταση. Καθόλου δίκες, καθόλου έριδες, και κατά συνέπεια καθόλου αστυνομικοί. Το μικρό υπόγειο που προοριζόταν για τάφος κάθε οικογένειας, βρισκόταν μπροστά στην πόρτα του σπιτιού, έτσι ώστε σε κάθε στιγμή υπενθύμιζε σ` όλους τον τελικό προορισμό του ανθρώπου και την ανάγκη να είναι δίκαιοι, ανθρώπινοι και ευσεβείς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]