Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος είναι ο μεγαλύτερος ιστορικός της νεότερης Ελλάδας. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1815. Το 1821 εγκαταστάθηκε στην Οδησσό όπου φοίτησε στο Λύκειο Ρισελιέ ως υπότροφος του τσάρου Αλεξάνδρου Α`. Το 1930 ήρθε στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές του στο «Κεντρικόν Σχολείον» της Αίγινας, με διδάσκαλο τον Γ. Γεννάδιο. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Γερμανίας. Το 1851 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το κύριο συγγραφικό του έργο αρχίζει το 1860 με την έκδοση του πρώτου τόμου της «Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους». Ο «Επίλογος» εκδόθηκε το 1870.
Η έκδοση αυτή, που ακολουθεί την τελευταία έκδοση του έργου, ζώντος του συγγραφέα, εκδίδεται από τις «Εκδόσεις Γαλαξία - Ερμείας» σε 19 τόμους, ανταποκρινόμενους στους ιστορικούς κύκλους στους οποίους ο ίδιος ο συγγραφέας κατανέμει την ελληνική ιστορία. Η έκδοση συμπληρώνεται με 2 ακόμη τόμους, τον 20ό και τον 21ο που είναι «Ο Επίλογος της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους». Ο συγγραφέας πέθανε το 1891.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]