(. . .) Είναι φανερό ότι μια Ιστορία της Τέχνης ενός ολόκληρου αιώνα δεν είναι δυνατό να συμπεριλαμβάνει όλο το καλλιτεχνικό δυναμικό μιας χώρας, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο άφησε τα δικά του ίχνη σε μια ολόκληρη εποχή. Η έρευνα που επιχειρείται και η κριτική θέση που διατυπώνεται έχουν ως στόχο να ξεχωρίσουν τις προσπάθειες των καλλιτεχνών, που κάτω από δύσκολες συνθήκες προσπάθησαν να συνταιριάξουν το παλιό με το νέο, να διασυνδέσουν την παράδοση με την πρωτοπορία και να αναπτύξουν μια προβληματική γύρω από τις παντοειδείς σχέσεις του καλλιτεχνικού έργου με το κοινό και το περιβάλλον του. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]