Η Καρδιά κατέχει σε όλους σχεδόν τους υψιπετείς πολιτισμούς κεντρική συμβολική θέση, άλλοτε ως έδρα της ψυχής και άλλοτε ως σύμβολο της αγάπης, του έρωτα και της συμπόνιας. Οι ποιότητές της καθρεφτίζουν το ποιόν του ίδιου του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας, δείχνοντας αν αυτός είναι καλόκαρδος, μεγαλόκαρδος, σκληρόκαρδος ή άκαρδος. Στο φόβο η καρδιά μας τρέμει, στη λύπη γίνεται βαριά σαν πέτρα, στον έρωτα πεταρίζει και στην ευτυχία αγάλλεται. Κι ό, τι όμορφο, το φυλάμε βαθιά μέσα της. Πώς όμως διαμορφώθηκαν στο διάβα του χρόνου οι άπειροι πολιτισμικοί συμβολισμοί της καρδιάς; Πως έγινε η καρδιά το κατεξοχήν συναισθηματικό, καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό μας σύμβολο; Ο Νορβηγός Καθηγητής Ole Martin Hoystad μελετά τα συγκεκριμένα ερωτήματα, ακολουθώντας τη φλέβα του πολιτισμού, τη λεπτή κόκκινη γραμμή που με συμβολικό κέντρο την Καρδιά δένει τον άνθρωπο με το θείο και τους μεγάλους ιστορικούς πολιτισμούς της Μεσογείου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]