Στο απέραντο ψηφιδωτό της φιλοσοφικής αναδρομής που επιχειρεί ο Μπέρτραντ Ράσσελ, από τις απαρχές του φιλοσοφικού στοχασμού ως τις μέρες μας, σταματά για λίγο με αγάπη μπροστά σε τούτη την ενότητα που απεικονίζει την Ελληνιστική εποχή, τον γοητευτικό προάγγελο του Χριστιανισμού. Έχει περάσει πια η περίοδος των ελεύθερων πόλεων-κρατών, η Μακεδονική κυριαρχία, μετά το θάνατο του Αλέξανδρου, τερματίζεται με την προσάρτηση της Αιγύπτου στη Ρώμη. Στην επιστήμη και τα μαθηματικά, το έργο που έχει συντελεστεί κατά την περίοδο αυτή είναι το καλύτερο απ’ όσα έχουν κάμει ποτέ οι Έλληνες. Απόγειο στη σκέψη και, ταυτόχρονα, υποταγή και αταξία στην κοινωνική εξέλιξη, που θα οδηγήσει στην αμετάκλητη παρακμή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]