«Έβαλα στα πόδια μου φτερά». «Σήκωσαν τα χέρια ψηλά». «Πήρε πόδι». «Τι κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια;» Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τις μισούσα κάτι τέτοιες εκφράσεις, γιατί εγώ, βλέπετε, δεν έχω ούτε χέρια ούτε πόδια. Με λένε Ιησού Μπετς ή κορμάνθρωπο. Αυτό το παρατσούκλι μου έδωσε η δεσποινίς Μπετς, η μητέρα μου, την ημέρα που γεννήθηκα, στις 24 Δεκεμβρίου του 1894, τα μεσάνυχτα. «Ζωούλα μου, εσύ, Αγαπούλα μου». Ο δικός της μικρός `Χριστούλης` είχε μόλις γεννηθεί.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]