"Η αποστολή των μαθητών του Χριστού `πάντα τα έθνη` αποβλέπει στην παγκοσμιότητα της αγάπης που ανυψώνει τον άνθρωπο προς τον Θεάνθρωπο... Η αποστολή είναι χρέος της `καθόλου` Εκκλησίας. Οι `εκτός` της Εκκλησίας μπορεί γεωγραφικά να είναι πολύ κοντά ή πολύ μακριά... Το ζητούμενο δεν είναι η Εκκλησία να κατακτήσει `πάντα τα έθνη`, αλλά να τα μαθητεύσει...".

"Καλούμεθα... να υπερβούμε τις προκαταλήψεις και τους δισταγμούς μας και να συναντήσουμε τους συγχρόνους μας στην περιοχή των πιεστικών προβλημάτων τους. Με ειλικρινή σεβασμό προς την ιδιοτυπία κάθε λαού και πολιτισμού, προς την ελευθερία και την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινου προσώπου, δίνουμε την κοινή μαρτυρία `φορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν` `έως της συντέλειας του αιώνος`...".

Στις σελίδες του παρόντος τόμου το θέμα ιεραποστολή ξεδιπλώνεται στις πραγματικές υπαρξιακές, εκκλησιαστικές και πανανθρώπινες διαστάσεις του, ξυπνά συνειδήσεις, αποκαλύπτει ευθύνες, γεμίζει την καρδιά επίγνωση κι ελπίδα.
Ο λόγος του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, άλλοτε ήρεμα και άλλοτε σαν κύμα ορμητικό, μας καλεί να βγούμε από την περιχαρακωμένη αυλή του ατομικού η ομαδικού μας `εγώ` και να ακολουθήσουμε με συνέπεια τον Χριστό.